नेपालको कृषि क्षेत्रले देशको आर्थिक विकासमा महत्वपूर्ण भूमिका खेलेको छ। यसै कृषि क्रान्तिको क्रममा बाख्रापालन एक प्रमुख स्तम्भको रूपमा उभिएको छ। बाख्रापालनको सही व्यवस्थापन र वैज्ञानिक विधिहरू अपनाएर कृषकहरूले आफ्नो आयश्रोतमा उल्लेखनीय वृद्धि गर्न सक्छन्।
बाख्रापालनको महत्व:
बाख्रापालन नेपालमा परम्परागत रूपमा गरिँदै आएको छ। यो केवल ग्रामीण जीवनशैलीको अङ्ग मात्र होइन, बरु ग्रामीण अर्थतन्त्रलाई सबल बनाउने माध्यम पनि हो। बाख्राका मासु, दूध र अन्य उत्पादनहरूको माग दिनप्रतिदिन बढ्दो छ। यसले कृषकहरूको आर्थिक अवस्थालाई सुधार्न मात्र नभई देशको कृषि अर्थतन्त्रमा पनि योगदान पुर्याएको छ।
बाख्रापालनको आधुनिक विधिहरू:
१. उन्नत जातको चयन: बाख्राको उन्नत जात चयन गर्नाले उत्पादन क्षमता वृद्धि हुन्छ। उन्नत जातले छिटो वृद्धि हुने, रोग प्रतिरोधात्मक क्षमता भएका र बढी उत्पादन दिने गर्छन्।
२. खोर व्यवस्थापन: सफा र स्वच्छ खोरले बाख्राहरूलाई स्वस्थ राख्न सहयोग गर्छ। खोरमा पर्याप्त हावा र प्रकाशको व्यवस्था गर्नुपर्छ।
३. आहार व्यवस्थापन: बाख्रालाई उचित आहार र पोषण दिनु अति आवश्यक छ। आहारमा सन्तुलित मात्रामा प्रोटिन, भिटामिन र खनिज पदार्थको उपस्थिति सुनिश्चित गर्नुपर्छ।
४. रोग नियन्त्रण: बाख्राहरूलाई समयमै खोप लगाउनुपर्छ। रोगबाट बच्नका लागि सरसफाइमा विशेष ध्यान दिनुपर्छ र रोग देखिएमा तुरुन्तै उपचार गर्नुपर्छ।
बाख्राका प्रकार :
नेपालमा बाख्रापालन एक प्रमुख कृषि गतिविधि हो। बाख्रापालनमा प्रयोग हुने बाख्राहरूका विभिन्न प्रकारका जात छन्, जसले फरक-फरक उद्देश्यका लागि पालन गर्न सकिन्छ। तल नेपालमा प्रचलित केही प्रमुख बाख्राका जातहरूको बारेमा चर्चा गरिएको छ।
खारी बाख्रा नेपालमा सबैभन्दा बढी पाइने जात हो। यी बाख्राहरू खोटाङ, ओखलढुङ्गा, र सोलुखुम्बु लगायतका पहाडी क्षेत्रमा प्रचलित छन्। खारी बाख्राको शरीर मध्यम आकारको, सेतो वा खैरो रंगको हुन्छ। मासु र दूध दुबैका लागि पालिन्छ।
जमुना पारी जातका बाख्राहरू मुख्यतः तराई क्षेत्रमा पाइन्छन्। यी बाख्राहरू ठूला आकारका, लामो खुट्टा भएका र सेता रंगका हुन्छन्। जमुना पारी जातका बाख्राहरू मुख्यतः दूध उत्पादनका लागि पालिन्छन्, तर मासुको लागि पनि उपयोगी हुन्छन्।
सिन्धी बाख्रा नेपालमा आयातित जात हो। यी बाख्राहरू ठूलो शरीर, लामो कान, र सेतो वा रातो खैरो रंगका हुन्छन्। सिन्धी बाख्रा विशेषगरी दूध उत्पादनको लागि लोकप्रिय छ। यो जात दक्षिण एशियाका विभिन्न देशहरूमा पनि पालिन्छ।
बरबरी बाख्रा छोटो कदका, ठोस शरीर भएका र सामान्यतया सेतो रंगका हुन्छन्। यी बाख्राहरू राम्रो मासु उत्पादनको लागि पालिन्छन् र भारतको पञ्जाब र हरियाणा क्षेत्रमा धेरै प्रचलित छन्। नेपालको तराई क्षेत्रमा पनि बरबरी जातका बाख्राहरूको पालन हुने गरेको छ।
सिरह बाख्रा मध्यम आकारका, लामो खुट्टा भएका र मुख्यतया काला वा खैरो रंगका हुन्छन्। यी बाख्राहरू विशेषगरी तराई क्षेत्रका बाख्रापालकहरू बीच लोकप्रिय छन् र मासुको लागि पालिन्छन्।
अङ्गा बाख्रा छोटा र ठोस आकारका हुन्छन्। यी बाख्राहरू पहाडी क्षेत्रमा पालिन्छन् र मासुका लागि प्रयोग गरिन्छन्। अङ्गा बाख्राको मासु स्वादिष्ट मानिन्छ र यो स्थानीय बजारमा उच्च मागमा हुन्छ।
सैनन बाख्रा पनि नेपालमा आयातित जात हो। यी बाख्राहरू विशेष गरी दूध उत्पादनको लागि पालिन्छन्। सैनन बाख्राहरू सेतो रंगका, ठूला आकारका र लामो कान भएका हुन्छन्।
नेपालमा बाख्राका विभिन्न जातहरू पाल्न सकिन्छ, जसले कृषकहरूको आवश्यकता र स्थानअनुसार फरक-फरक उत्पादन क्षमता प्रदान गर्छ। बाख्राका यी जातहरूको सही व्यवस्थापन र पालनपोषणले कृषकहरूको आर्थिक उन्नतिमा ठूलो योगदान पुर्याउन सक्छ।
क्र.सं. | बाख्राको विभिन्नउमेर | खोर भित्रको क्षेत्रफल (बर्ग मी. प्रतिबाख्रा) | प्याड्कको क्षेत्रफल (बर्ग मी. प्रतिबाख्रा) |
१ | तीनमहिना सम्मका | ०.२० देखि ०.३० | ०.४० देखि ०.६० |
२ | चार देखि नौ महिना | ०.६० देखि ०.७५ | १.२० देखि १.५० |
३ | दश देखि बाह्र महिना | ०.७५ देखि १.०० | १.५० देखि २.०० |
४ | थारा बयस्कबाख्रा | १ देखि १.५० | २ देखि ३ |
५ | ब्याउने बाख्रा | १.५० देखि २.०० | ३ देखि ४ |
६ | प्रजनन् बाख्रा | २.५० देखि ३.०० | ५ देखि ६ |
क्र.सं. | विवरण | नप |
१ | खोरको लम्बाई | बाख्राको संख्याअनुसार निर्धारण गर्नु पर्नेछ । |
२ | खारको चौडाई | ६ देखि ८ मीटर बनाउनउपयुक्त हुन्छ तर १२ मिटर भन्दा नबढाउने |
३ | जगको गोइराई | ७५से.मी. |
४ | टाड मुनीको भईको स्लोप | ३ देखि ५ प्रतिशत |
५ | भुईको सतह देखि टाडको उचाई | भुईको सतह देखि टाडको उचाई |
६ | टाडको फ्लाकको बीचको ग्याप | आधा ईन्च |
७ | टाडको फ्लाकको चौडाई | ४ से.मी. |
८ | कोरीडोरको साईडको पाटेशनतथा ढोकाको उचाई | बाख्रा राख्ने कोटामा १ मी., बोका राख्ने कोठामा १.२५ मी. |
९ | कोठाको ढोकाको चौडाई | ८० से.मी. |
१०. | कोरीडोरको चौडाई | १.२५ मी. |
११. | कोरीडोरको लम्बाई | खोरको लम्बाई अनुसार |
१२. | टाडदेखि भेन्टीलेशनको उचाई | १ मी. |
१३. | भेन्टीलेशनको चौडाई | १.२० मी. |
१४. | भेन्टीलेशनको उचाई | ८० से.मी. |
१५. | मूल ढोकाको उचाई | १.८० मी. |
१६. | मूल ढोकाको चौडाई | १.३० मी. |
१७. | टाडदेखि धुरसम्मको उचाई | २.५मी. |
१८. | छतको स्लोप | ३.५ प्रतिशत |
१९. | प्रतिकोठा बाख्राको संख्या | २५ देखि ३० वटा |
२० | प्रतिकोठा बोकाको संख्या
| एक राख्नउपयुक्त हुन्छ |